Families wereldwijd

"We willen gewoon naar huis"

15/02/2023 - Tetiana is pleegmama van zes kindereren in één van onze kinderdorpen in Oekraïne. Vandaag vinden ze een veilige plek in een gehuurd huis in Polen, nadat ze een tijdje in één van onze kinderdorpen in Polen verbleven. Maar als ze eerlijk zijn, willen ze maar één ding: terug naar huis kunnen.

Poland_Bilgoraj_220602_KaterinaIlievska_1105

© Katerina Ilievska

Een lange en uitputtende reis

De oorlog in Oekraïne zette het leven van miljoenen gezinnen op zijn kop, waaronder dat van Tetiana en haar zes pleegkinderen. Eind februari 2022 moesten ze Oekraïne ontvluchten naar Polen. Na een lange en vermoeiende reis werden ze opgevangen in een van onze Poolse kinderdorpen. Sinds oktober zijn Tetiana en de kinderen verhuisd van het kinderdorp naar een gehuurd huis in de buurt.

Tetiana: "De locatie van ons nieuwe huis is goed. Er zijn nog een paar Oekraïense gezinnen, met kinderen van dezelfde leeftijd als de mijne. We delen de tuin met de eigenaren - een ouder Pools echtpaar dat erg aardig en behulpzaam is met alles wat we nodig hebben."

"We zijn ook bevriend geraakt met het personeel van het kinderdorp. Ze hebben ons geholpen met de verhuizing naar het nieuwe huis en hebben ons zelfs een koffiezetapparaat gegeven als housewarming cadeau. We zitten nu verder weg van het stadscentrum, dus heeft de directeur van het kinderdorp ons vier fietsen gebracht om ons te helpen met boodschappen doen en eenvoudige uitstapjes."

Tetiana avec les enfants dont elle prend soin. - © Katerina Ilievska

Tetiana en haar zes pleegkinderen. - © Katerina Ilievska

Een stresserende periode

"We hebben het hier goed," zegt Tetiana, "maar ik voel me nog steeds angstig en heb een zwaar hart. Ik word wakker van elk alarm, zelfs als mijn telefoon op stil staat [luchtaanvalwaarschuwingen worden ook via een telefoonapp verzonden]. Dan sta ik op en dwaal door het huis."

De oorlog en zijn verwoestende gevolgen sparen niemand: "Ons leven bestaat uit twee delen: voor en na de oorlog. En ik herinner me het leven ervoor niet. Ik wil mijn kinderen afleiden van wat er gaande is, maar na een paar seconden op sociale media haalt de realiteit je weer in. Ik probeer dit op te lossen door me bezig te houden met koken of schoonmaken, of gewoon door mijn jongste zoon naar school te brengen. De school is maar tien minuten verderop, maar ik neem altijd de lange weg naar huis om mijn gedachten te verzetten. Dat helpt."


"Ik wil mijn kinderen afleiden van wat er gaande is, maar na een paar seconden op sociale media haalt de realiteit je weer in."

Tetiana, SOS pleegmama

Het leven moet weer verder

Tetiana zegt dat het in de eerste maanden van hun leven in Polen moeilijk was om plannen te maken of zelfs maar wensen te hebben. Na verloop van tijd beseften ze dat het leven door moet gaan en dat ze moeten proberen het beste te maken van dit nieuwe leven, hoe lang het ook duurt.

"Mijn oudste jongen studeert online op een Oekraïense school en heeft werk gevonden in een lokale carwash," zegt Tetiana. De jongere kinderen gaan naar lokale Poolse scholen en hebben allemaal Pools leren spreken. "Mijn kinderen hebben zich vrij snel aangepast aan het lokale leven. De meesten gaan naar lagere klassen dan in Oekraïne, wat vooral te maken heeft met het andere schoolsysteem en de taal. Maar ze gaan ook online naar Oekraïense scholen."


"Het is moeilijk om hulp te krijgen voor wat we het liefste willen"

Praten over school brengt Tetiana terug naar Oekraïne. "Hier in Polen hebben onze kinderen alles: licht, verwarming, grote tafels waar ze eten en hun huiswerk maken, een goede en stabiele internetverbinding, veiligheid! In Oekraïne hebben de kinderen niets van dit alles. Hier in Polen slapen mijn kinderen goed en worden ze niet gewekt door luchtaanvallen. In Oekraïne moeten de kinderen bij elk geluid van gevaar naar schuilkelders rennen. Wij zijn hier veilig. Ik weet dat het personeel in het kinderdorp ons zal helpen met alles wat we nodig hebben. Ze zijn slechts een telefoontje van ons verwijderd. Tegelijkertijd is het moeilijk om hulp te krijgen voor wat we het liefste willen: we willen het liefste van al gewoon naar huis, naar Oekraïne."

© Katerina Ilievska

"Voor wat we het liefste willen is er geen hulp voor handen: we willen het liefste van al gewoon naar huis, naar Oekraïne."

Tetiana, SOS pleegmama

Steun ons en help kinderen in nood!

Word meter of peter