Lara’s weg van mishandeling naar zelfstandigheid

Als kind werd Lara slachtoffer van mishandeling. Daarna volgde een lange periode waarin ze op de dool was, voor ze eindelijk licht zag aan het einde van de tunnel. Sinds anderhalf jaar woont ze zelfstandig, met begeleiding en steun van het team van Chantevent. Ze deelt haar verhaal en benadrukt hoe belangrijk het is dat een kind zich gezien en gehoord voelt.

Lara groeide op in een gezin waar ze zich nooit veilig voelde. Omdat ze geen stabiele omgeving kende, duurde het lang voor ze besefte dat haar situatie niet normaal was en dat dit kon veranderen.

Signalen die hadden moeten opvallen

“Ik heb me nooit echt aangesproken gevoeld door dat soort onderwerpen, zoals mishandeling,” vertelt ze. Ze herinnert zich nog de begeleiders van het CLB die soms op school langskwamen. “Ik heb er toen nooit over gesproken. Maar je moet weten: in die tijd praatte ik bijna niet. Zelfs een simpel ‘goeiedag’ of ‘tot ziens’ was al veel. Iets zeggen in het bijzijn van drie mensen was voor mij echt moeilijk.”

“Ik werd zwaar verwaarloosd, dus ik was anders dan de rest. Ik werd vaak aan de kant gezet. Dat had eigenlijk een alarmsignaal moeten zijn voor de volwassenen rondom mij.”

De familieband doorbreken om vooruit te raken

Dat Lara zich zo afsloot van de buitenwereld, had wellicht te maken met wat ze thuis leerde: dat ze moest zwijgen. “Thuis zeiden ze: ‘Je mag dat niet vertellen, je mag daar niet over praten, anders komt er miserie van,’” herinnert ze zich.

Tijdens haar tienerjaren vond Lara de kracht om de banden met haar familie te verbreken. “Op een bepaald moment dacht ik: als zij ervoor kiezen om ten onder te gaan, is dat hun keuze. Maar ze nemen mij niet mee met hen.”

Moeizame start binnen de jeugdhulp

Ook binnen de jeugdhulp was het voor Lara niet meteen evident. “Ik werd van het ene centrum naar het andere gestuurd. Ik voelde me niet gezien, niet gehoord,” vertelt ze.

Ze herinnert zich vooral één begeleidster die het haar extra moeilijk maakte. “Ze was echt een beetje als Cruella de Vil. Als zij er was, probeerde ik haar zoveel mogelijk te vermijden.”

Een nieuw begin, omringd door vertrouwen

Anderhalf jaar geleden is Lara alleen gaan wonen. Met de steun van het team van Chantevent leert ze stap voor stap om zelfstandig te leven en om opnieuw te vertrouwen op volwassenen die er echt voor haar zijn. “Hier zijn veel begeleiders die oprecht begaan zijn. Ze doen dit werk uit overtuiging, met gevoeligheid en empathie,” vertelt Lara. Met hun hulp durft ze zich beetje bij beetje meer te tonen.

Lyne, die Lara begeleidt en ook bij het gesprek aanwezig is, maakt deel uit van het team. Ze komt regelmatig langs om samen te kijken hoe het met Lara gaat, vooral wat haar mentaal welzijn en eventuele moeilijkheden betreft. Ze merkt al een mooie vooruitgang op: “Je wordt steeds zelfstandiger. Zelfs als je nog twijfelt, bijvoorbeeld over je studies, blijf je zoeken en vooruitgaan. Je hebt echt zin in het leven. Je hebt vechtlust, je wil vooruit, je wil het goed doen. Dat vind ik inspirerend.”

Luisteren zonder te interpreteren

Zoals één op de tien kinderen heeft ook Lara aan den lijve ondervonden hoe belangrijk het is om gezien en gehoord te worden. “Dat is wat maakt dat een kind vertrouwen krijgt in volwassenen,” legt ze uit. “Het is belangrijk om te luisteren, maar niet om zelf te gaan invullen wat ze bedoelen of hebben meegemaakt. En zeker niet om in de plaats van slachtoffers te spreken.”